|
KÜRT ULUSAL KURTULUŞ MÜCADELESİ
YÜKSELİYOR
Yılmaz Çamlıbel
Güney Kürdistan Parlamentosu’nun aldığı
kararları desteklemek, Hewlêr’deki terörist
saldırıları kınamak amacıyla,
-9 Kürt partisiyle 3 Kürt derneğinin- ortaklaşa
düzenlendiği, HEVKARÎ’ nin öncülüğünde
yapılan yürüyüş, 7 şubat 2004 günü
Almanya’nın Köln şehrinde gerçekleştirildi.
Kimine göre 15, kimine göre ise 30 bin kişi
yürüyüşe katılmıştı. PKK’
den ayrılmış veya hala çalışan
insanların adedi , kimine göre % de 3, kimine
göre ise % de 5 idi. Ben bu rakamlardan ziyade,
yürüyüşün içeriğiyle ilgili düşüncelerimi
yazmak istiyorum.
Yürüyüşün dört parçaya mensup kurumlar tarafından
yapılması ve dört parçada yaşayan
Kürtlerin katılması, yürüyüşün en
önemli niteliğiydi.” Kürtler yan yana gelemez,
birlikte hareket edemez. HEVKARÎ kuruldu da ne oldu?
Ne iş yaptı? “ diyenlere anlamlı
bir cevap verilmiş oldu.
HEVKARÎ’ nin yürüyüşle ilgili merkezi düzenlemesi
dikkat çekici bir düzeydeydi. Görevlendirilmiş
gençler, kortejin iki yakasında dizilmiş,
korteji her bakımdan denetim altına almışlardı.
Bu yüzden, birkaç ufak olay hariç, hiç bir olumsuzluk
meydana gelmedi.
Bir aralık kortejin orta yerinde yürüyen bazı
PKK’liler parti bayraklarını açmak istediler.
Görevliler derhal işe müdahale ettiler. “ Kardeşim
neden böyle yapıyorsunuz? 9 Kürt partisi bu
yürüyüşü düzenledi. Bakın hiç birinin
bayrağı yok. Siz de Kürtsünüz. Bu yürüyüşe
katılmaya hakkınız var. Ama parti
bayrağınızı açmaya hakkınız
yok. “ sözleri üzerine özür dileyip bayraklarını
topladılar.
Görevliler “ Bijî serok Apo.” diye bağıran
bir yaşlı kadına müdahale ettiler.
Yaşlı kadının bu gençlere verdiği
yanıt gerçekten ibret alınacak bir cevaptı.
“ Valla kusura bakmayın, hangi toplantı
ve yürüyüşe katıldıysam hep “bijî
serok Apo” diye bağırdım. Ağzım
alışmış ne yapayım?”
Kortejde sadece Kürdistan bayrakları taşındı.
Tespit edilen sloganların dışında
hiçbir slogan atılmadı. Hazırlanan
pankartların dışında pankart
taşınmadı.
Yürüyüş oldukça canlıydı. Katılımcıların
tümü büyük bir olgunluk içinde yürüdüler. Yürüyüş,
ulusal giysi, simge ve bayraklarla bir karnaval
havası içinde geçti.
Yürüyüşe katılan bu insanlar, ülkesinden
kilometrelerce uzakta yaşamasına karşın,
kafa ve kalbinin Kürdistan’da olduğunu dost
ve düşmana göstermiş oldular.
Tüm çarpıtma, demagoji ve karalamalara karşın
yıllardır inat ve sebatla, “ Ulusal
çıkar için. ulusal birlik “ diyenlerin
haklılığı her gün biraz daha
netleşiyor. Kürt halkı içinde onay buluyor.
Bu temel ideolojik tespitin Kürt insanı tarafından
artık içselleştirildiğini görüyoruz.
Köln yürüyüşü bunun en çarpıcı göstergesidir.
Şimdi yürüyüşün eksilerine gelelim. Her
Kürt eylemliliklerinde olduğu gibi bu yürüyüşte
de konuşmalar, can sıkacak kadar uzundu.
Çok partinin olması, tüm Kürt lehçeleriyle
konuşma yapılması gibi gerekçeleri
anlıyorum. Bu tür gerekçeler, insanlardaki
can sıkıntısını gidermiyor.
Bence yapılacak şey, her konuşmacıya
tanınan konuşma süresi olabildiğince
kısa tutulmalıdır. Gereksiz tekrardan
kaçınılmalıdır.
Bu tür Kürt etkinliklerinde, o ülkenin insanlarına
daha çok seslenmemiz gerekir. Örneğin bu yürüyüşün
amacı, tek sayfalık bir metin halinde
Almanca basılıp, halka dağıtılmalıydı.
Daha çok almanca sloganlar atılmalıydı.
Yabancı basın mensuplarına yönelik
daha fazla enformasyon verilmeliydi.
Kim önümüze, ne engel koyarsa koysun, aklımızı
karıştırmaya çalışırsa
çalışsın, kim ne derse desin, Kürt
ulusal kurtuluş mücadelesi, engellenemez bir
ivme kazanmıştır. Ulusal çıkarını
her türlü çıkarın önüne koyan bir düzeye
yükselmiştir. Bu çıtayı daha da yükseltmeliyiz.
Ulusal birliğimizi pekiştirmeliyiz. Bunun
için ortak etkinlikler düzenlemeliyiz.
Örneğin ulusal bayramımız olan NEWROZ’u.
Ulusal bilinç, birlik ve dayanışmamızı
daha da güçlendirecek şekilde kutlamaya hazırlanalım.
|
