PSK PSK Bulten KOMKAR Roja Nû Weşan / Yayın Link Arşiv
Dengê Kurdistan
PSK
PSK Bulten
KOMKAR
Roja Nû
Weşan/Yayın
Arşiv
Link
Webmaster
psk@kurdistan.nu
 
 

Abant Platformu ve sömürgeci tezlerin yeni versiyonları

Kemal Burkay

Birkaç gün önce Kürt sorunu üzerine Abant’ta yapılan toplantının yankıları hâlâ devam ediyor. Bu toplantıya katılan Kürt ve Türk aydınları görüşlerini çeşitli basın yayın organlarında yansıtıyorlar.

Kürt Sorunu: Barışı ve Geleceği Birlikte Aramak” adı altında yapılan bu toplantıya, Kürt ve Türk kesiminde değişik eğilimlerden yüz dolayında davetli katıldı ve bir buçuk gün süren konuşma ve tartışmaların ardından ortak bir bildiri yayınlandı.

Bizim sitede (www.kurdistan.nu ) bu konuda herhangi bir haber, yorum çıkmadıysa da okurlarım herhalde basından izlemişlerdir. Bu nedenle toplantıya kimler katılmış, neler söylenmiş, bu gibi ayrıntılar üzerinde durmayacağım. Yalnızca toplantıyla ilgili görüşlerimi genel çerçevede dile getirmek ve dikkatimi çeken birkaç noktaya değinmek istiyorum.

Bence bu, Kürt sorunuyla ilgili olumlu, başarılı bir toplantı. Değişik eğilimlerden yüz kadar aydının böyle bir toplantıda kırıp dökmeden, uygarca tartışması, Kürt sorununa ilişkin görüşlerini dile getirmesi ve çözüm önermesi başlıbaşına olumlu. Ortak bir sonuç bildirisi çıkarabilmek de. Bu sonuç bildirisi her şeyden önce Kürt sorununun özgürce tartışılmasının gereğini dile getiriyor. Bu bizim de yıllardan beri savunduğumuz bir şey.

Çözümsüzlük yanlıları yıllar yılı bu konuda özgür bir tartışmayı engellediler. Bunlar, dünden bugüne Türkiye’yi yönetenler, en başta da baskıya, şiddete koşullanmış ve bunu bir rant kapısı haline getirmiş militarist kesim.

Onların yöntemi belli: Kürt istemlerini yasaklamak, şiddetle bastırmak; asimilasyon, sürgün, hatta kırımla Kürt kimliğini yok etmek.

85 yıldır bu politikayı izlediler; ama başaramadılar. Kürtler yok olmadı ve çözülmeyen sorun büyüdü, Türkiye’nin ayağında bir değirmen taşına dönüştü. Türkiye bu sorunu adil bir biçimde çözmeye yanaşmadığı için, onun beslediği ekonomik, sosyal, siyasi türden başka ciddi sorunlarla da karşılaştı ve şu anda görüldüğü gibi, tam bir batağa, kaosa sürüklendi.

Onun içindir ki bu ülkede son yıllarda, çözüm için şiddetin dışında yol ve yöntem arayan insanlar ortaya çıktı, değişik sesler de duyulur oldu. Bu sesler, kendilerini boğmak isteyen ilkel, zorba sisteme rağmen kamuoyunu etkilemeye çalışıyorlar.

Son Abant toplantısı da işte böyle bir çaba.

Toplantının adı da güzel: “Kürt sorunu: Barışı ve Geleceği Birlikte Aramak…”

Biz Kürtler buna varız. Zaten geçmişten beri de buna benzer bir doğrultuda yürüdük. O kadar uzun geçmişe, Türklere Anadolu’nun kapısını açan Malazgirt Savaşı’nda, Kürtlerin Türklere verdiği desteğe, Yavuz döneminde İran’a karşı yapılan Osmanlı-Kürt ittifakına kadar gitmeyelim. Ama Birinci Dünya Savaşı öncesi ve sonrasında olup bitenler daha tazedir. Osmanlı devleti sapır sapır dökülürken, Balkan halkları ve Araplar, önlerine çıkan uygun fırsatta Osmanlı’nın yüzlerce yıllık boyunduruğundan kurtulup kendi ulusal devletlerini kurarken, biz Kürtler önce Osmanlı ile, ardından da Cumhuriyet’in kurucusu Mustafa Kemal’le birlikte hareket ettik. Yabancı işgaline karşı direnişler önce Kürdistan’da (Süleymaniye’de, Urfa’da, Antep’te, Maraş’ta) başladı. İlk Müdafaa-i Hukuk Cemiyetleri bu bölgede oluştu. İlk kongreler (Ezrurum ve Sivas) burada toplandı. Kürtlerin desteği olmasa acaba bugün İstanbul’u, İzmir’i, Antalya’yı, Adana’yı, hatta Sivas ve Maraş’ı içeren bir TC olur muydu?..

Demek ki Kürtlerin ”Türk kardeşlerine” yaptığı iyilikler pek çok ve pek büyük. Peki ”Türk kardeşler” Kürtlere ne yaptılar? O da ortada… Düze çıkar çıkmaz söz verilen özerkliği hemen unutuverme, Kürt ve Kürdistan sözcüklerini, Kürt dilini ve kültürünü bile yok sayma, yasaklama. Seksen yılı aşkındır Kürt halkını sindirmek, yok etmek için yürütülen acımasız bir politika ve Kürdistan’da süreduran savaş…

Öyle olunca, acaba 1920’lerde, kendi başımızın çaresine bakacağımıza Mustafa Kemal’in ardına takılmakla, yani ”barışı ve geleceği birlikte aramakla” iyi mi ettik, yoksa dünyanın en büyük aptallığını mı?..

Her neyse, olan oldu. Ülkelerini özgürleştireceklerine, küçük hesaplarla, sözde ”Halife’yi ve Sultan’ı ve kutsal İslam dinimizi kurtarmak için” yola çıkan Osmanlı Paşası’nın ardına takılan, ulusal onurdan yoksun Kürt ağalarımız ve şeyhlerimiz bize işte bu mirası bıraktılar…

Ya şimdi, çözüm diye ne öneriyoruz?

Tamam, ”barışı ve geleceği birlikte aramak” da, bir kez daha aldatılmayacağımızın güvencesi ne?

Sevgili demokrat, aydın, Türk dostlar, lütfen bizi anlayışla karşılayın. Sütten dilimiz yandı, yoğurdu üfleyerek yiyiyoruz. Üstelik bizi bu işte kuşkuya düşüren yeterince neden var.

Abant toplantısında yapılan konuşmalardan ve basında yazılanlardan dikkatimi çeken hususlardan biri şu: Türk dostlardan birçoğu: ”Şu, biz Kürtler- siz Türkler biçimindeki ifadeleri bir yana bırakalım,” diyorlar, ”biz-siz olmasın.”

Neden? Nesnelerin, varlıkların adını koymaktan neden ürkelim? Sorun ne zaten: Kürt kimliğimizin yok sayılması, yok edilmek istenmesi, buna eşlik eden bunca zulüm…

Şimdiye kadar ”hepimiz biriz” safsatası altında ”Kürt yok, Türk var,” dendi. Öyle dönemler oldu ki biz Kürtler bile buna inandık, ülkemize sessizlik çöktü, nerdeyse boyun eğdik. Adımızı ve ülkemizin adını nerdeyse unuttuk. Tarihimizden bihaber olduk, yazı dilimizi yitirdik.

Ama 1950’li yılların sonundan itibaren canlanan Kürt ulusal hareketi bu safsataları tuzla buz etti. Dilimizi, kültürümüzü, adımızı, ülkemizi yeniden keşfettik. Bir ulus olduğumuzu, ülkemizin parçalandığını, en basit insani haklardan bile yoksun bırakıldığımızı, acımasızca ezilip sömürüldüğümüzü anladık. Onun için bize böyle demeyin, sevgili dostlar; Kürt ayrı, Türk ayrı! Biz bu bilince varıncaya kadar ne bedeller ödedik. Şimdi onu tatlı dille elimizden alıp bizi yeniden 60 yıl geriye götürmeye kalkmayın.

Ha, barışı ve geleceği birlikte aramak mı? Buna amenna! Birlikte arayalım. Ama nasıl bir barış ve nasıl bir gelecek olacağını şimdiden açık açık konuşalım, bilelim.

Örneğin, biz diyoruz ki, bir Türk devleti zaten var. (Asya’dakileri ”Türkî”leri filan saymıyorum, onlar bizi alakadar etmez). Bir Kürt devleti de olsun. Anadolu ve Kürdistan’da, Kürtlerin çoğunlukta olduğu coğrafya’da kurulsun. Sivas’ın doğusudur bu…

”Ayrı devlete gerek yok, birlikte olalım” mı diyorsunuz? Bizce o da mümkün. O zaman bu devleti her iki halkın ortak devleti yapalım. Bu da bir Kürt-Türk federasyonudur… Sivas’ın doğusu Kürdistan, batısı Türkiye… Her birinin kendi başkenti olur. Bir de ortak başkent olur. Ankara da olabilir, İstanbul da… Resmi dil hem Türkçe hem Kürtçe olur…

Ama bakıyorum, Abant toplantısına katılan birçok kişi, ayrı Kürt devletini düşünmek şurda kalsın, eşitlik temelinde bir federasyona da karşılar… ”Etnik federasyon olmaz!” diyorlar. Bazıları, ”bu Irak’ta İran’da olur da Türkiye’ye uymaz,” diyorlar… Hatta bu görüşe, kimi pek yumuşak, pek bonkör Kürtler bile katılıyor!

Neden? Bu sözün, ”demokrasi Türkiye’ye uymaz” demekle farkı ne?..

Niçin dünyadaki, böylesine iki uluslu, veya çok etnik kimlikli –İsviçre, Belçika, İspanya, Rusya, Çin dahil- onlarca ülke şurda kalsın, Amerika, Almanya gibi tek dilli ülkelerde bile federasyon olabiliyor da burada olmuyor?..

Bu arkadaşlar, bu konuda bizi ikna etmek için bin dereden su getiriyorlar. Efendim, burada Kürtler çok dağılmış… Çoğu batıdaymış… Kız alıp vermişiz, kaynaşmışız, falan filan…

O ülkelerde de olmuş böyle şeyler, sevgili dostlar. Nüfus karışmış, kız alıp vermişler, asimilasyon olmuş… Irak’ta, İran’da da olmuş. Örneğin Belçika’da Valonlar’la Flamanlar karışmış, başkent Brüksel’de iki kesim iç içe. Ama ayrıca birer Valon ve Flaman bölgesi var… Brüksel ise ortak başkent ve üçlü federasyonun diğer ayağı. Federal İsviçre de böyle: Fransız, Alman ve İtalyan dili konuşan nüfus, birbirinden Çin Seddi ile ayrılmamış. Ama ferderasyon da zaten tam bunun için: Her halkın çoğunlukta olduğu bölgede özyönetim, öteki yerlerde de yeterli kültürel haklar…

Biz de federal Kürdistan’ı İstanbul’da değil, Sivas’ın doğusunda kurarız. İstanbul veya Ankara’yı da ortak başkent yaparız; Kürtler her ikisinde de bol miktarda var. Böylesi bir federal yapıda, Van’daki Türkün kendi dilinde okulu olacağı gibi, İstanbul’daki Kürdün de kendi dilinde ilkokulu, lisesi, üniversitesi olur… Kimsenin yerini yurdunu terk etmesi de şart değil. Bu kadar basit.

Doğrusu çok hoş, hem Kürtlerin kentini köyünü yak yık, milyonlar halinde batıya sür, hem de ardından, onların batıdaki varlığını gerekçe göstererek: ”Bak, ne kadar karışıp kaynaşmışız, değil mi? Etnik federasyon da olmaz!” de…

Pek zekice, doğrusu! Türkiye’nin sömürgeci tezlerinin bir son versiyonu…

Kürt ulusal mücadelesinin vardığı bu noktada, kimse çözüm diye önümüze gülünç ve göstermelik önerilerle gelmemeli. Biz, şu ülke nüfusunun ve coğrafyasının üçte birini oluşturan Kürt halkı (salt Kuzey Kürdistan’da ve Türkiye sınırları içinde yaklaşık 25 milyon nüfus) dilenci değiliz ve en azından Kıbrıs’taki 150 bin Türkün istediği kadar hak istiyoruz. Şu anda gücümüz buna yeter mi, yetmez mi, ayrı mesele. Ama birileri bir milyonluk alacağımızın üstüne yatıyor diye, herhalde onunla bir yüz liraya fit olacak değiliz.

Yazarın önceki yazılarından:

Ergenekon ve Dağlıca
”Bilgi Destek Planı” yıllardır yürürlükte..
Baskın Hoca’nın genellemeleri…
Bu nasıl bir ülkedir?
Umut ne AKP’de, ne Kemalizmde
AKP’nin “çözüm” paketi ve GAP
Kürt sorununda ekonomi ve siyasetin bağı
Sabancı Cinayeti’nin belgeleri de ortaya dökülürken...
AKP değişimin partisi değil
Eski film yeniden gösterimde mi?
Kedinin boynuna çanı kim takacak?
Ülkeyi batağa sokanlardan çözüm beklenemez
Yeni bir halk hareketine
gerek var
Canım tepki göstermek istemiyor
Sadun Hoca ve Hasretyan
Geçmiş olsun Sırp yoldaşlar!
Aslan Asker Şwayk ”Panodaki Şiir”e Karşı!
Türban ve laiklik üzerine
Ergenekon ve Türk medyasının çözülen dili
Düzenli köşe yazılarıma son verirken…
Hrant Dink’i anarken
AKP sistemle kaynaşırken..
Sekiz asker, bomba olayı ve Erdoğan…
Tarih, akıl ve ahmaklık üzerine
Kandil Operasyonu; hedefler, sonuçlar
Kürtlerin temsil sorunu
Sabah’taki söyleşi, DTP ve temsil sorunu üzerine
Oyunun yeni perdesi ve değişen taktikler
DTP’ye yönelik kapatma davası
Bush-Erdoğan görüşmesi ne sonuç verdi?
Militarizm Türkiye’yi teslim almak istiyor
Katil kim?.
PKK’nın silah bırakmasına veya yeni bir ateşkese karşıyım!
Bu çılgınlıkla nereye?..
Nasıl bir anayasa? – 3
Militarizm barışa, demokrasiye, gelişmeye engel
Türkiye Malezya olur mu? Keşke olabilse!
Nasıl bir anayasa? – 2 Kemalizm ayak bağı oldu
Nasıl bir anayasa?
Bir genel af  ”PKK sorununu” bitirir mi?
DTP’nin temel yanlışı ne?
Yedi kızın acı öyküsü Yaşamadan Öldüler
Yakın tarihe kısa bir gezinti
Kürdistan gerçeği, Kürt ulusal sorunu ve onurlu tavır
Türk dış politikasının rüşvetleri…
Yezidi Kürtlere yapılan saldırı
Türk Parlamentosu ve Kürtler
Seçimlerde Türkiye solu, Kürt Ulusal hareketi
22 Temmuz Seçimleri üzerine
Orman yangınları kimin işi?
Dink Davası ve Sivas
Bir mum yakmaya devam…
Kuzeyde bir hafta
Norveç sınırı, Laponlar, beyaz geceler…
Darbe ayağa düştü
Darbe planı işlemekte
Barzani “PKK terörü”nü destekliyor mu?
Hükümet gerçekleri halka anlatmalı
Sayın Sezer, nereden nereye!
Son terör eylemlerinin ardında kimlerin eli  var?
Sistem ne laik ne demokrat
“Dil Devrimi” ve “Güneş Dil Teorisi” komedisi
“Türk Tarih Tezi” komedisi
Paşalar Cumhuriyeti, berdevam mı?.
Kürt Dili nasıl kurtulur?
Türk medyası ya da Yalancı Çoban
General, istifa et!
Heyy, orada bir Müslüman yok mu?!.
Irkçı görüşlerin temeli yalan ve safsata-2
Türk-İslam sentezi ve Kürtler, Aleviler...
Irkçı görüşlerin temeli yalan ve safsata-1
Kim olursa olsun!
“Bu ırkçılık nerden çıktı?!”
Aman, 301’i değiştirmeyin!
Yanlışta direnenler, Sopayı çözüm sananlar...
“Halkın oyları” ve çıkar yol
Türkiye batağa nasıl saplandı..
Kerkük Kürdistan’a katılırsa...
Gerçek katil kim?
Ankara Konferansı üzerine
AB’ye sırtını dönen Türkiye’de Savaş hazırlığı mı, blöf mü?
Saddam cezasını buldu
Çıkara dayalı yanlış hesaplar
AB’nin son kararı üzerine
Baker Raporu ölü mü doğdu?
PKK neden taktik değiştirdi?
İlkesizlik ve Irak’ta çözüm
Bir kez daha Ermeni sorunu üzerine
Değişime direnen Türkiye
Sel, yangın vb. “doğal felaketler” üzerine..
Kürdistan, zenginlik içinde yoksul ülke..
Bir şarkı, bir şiir
Fransız Parlamentosu’nun kararı Ve Cezayir..
En büyük devletsiz ulus..
Oyunu gerçek sanmak-2
Oyunu gerçek sanmak.. (1)
Ana-babalar kirli savaşı sorgulamalı
Linç salgını yayılırken…
Lübnan’dan uzak dur, Kürdistan’a hücum!..
Uygarlıklar Savaşı mı?
Türkiye’nin Kerkük Sorunu!
Halkı yalanla besleyen rejimler…
Irak’ı bekleyen: Ya üçlü konfederasyon, ya üç ayrı devlet
Bölgemizde ve Dünyada barış ve istikrar için..
Statükonun yıkımına kim ağlar?
Terör ve PKK bahane, Hedefler çok başka…
Hürriyet’in tehlike çanları!
Kırk katır mı, kırk satır mı?..
Demirel, Çiller, Ağar, Güreş… Bunlar tanık mı, sanık mı?.
Şemdin’in yakalanması, destanlar, balonlar…
Başı türbanlı bir kadın neden cumhurbaşkanı olmasın?..
Çetelerle mücadelede hükümete destek vermeli
Ülkeyi esir alan ahtapot...
Sular ısınırken...
”Sanki herkes kör, herkes zincirlerle bağlı…”
Bu bir darbe değil mi?
Terör ne, terörizm ne?
TBMM Başkanı Arınç’ın kunuşması ve demokrasi üzerine..
Şemdinli’deki askeri yığınak neyin nesi?..
Rejimin Kürt halkına topyekün saldırısı
Baş terörist kim, PKK mı, Türk devleti mi?
Önyargı, tutku ve akıl...
Derin devlet oyununda Rejisör, figüran ve seyirci…
Suç ve Ceza
Yine bir şeyler dönüyor…
Sistem çürümüş, dökülüyor
Irak’ta iç savaş kaygısı ve kendi kendine gelin güvey olanlar..
ŞOVENİZMİN ESİR ALDIĞI BEYİNLER (*)
At izi it izine karışırken..
HAMAS ve PKK…

Sağduyu ve hoşgörü gerekli
Şemdinli’nin üstü örtülüyor
Adalet mi rezalet mi?.
Genelkurmay Gladyosuna sahip çıktı!
Türk Gladyosu tasfiye edilmedikçe…
Yalancının mumu yatsıya kadar yanar
“Demokratik Cumhuriyet”in patenti Bay Öcalan’ın mı?
Türk rejimi neden Apo´ya sarıldı?
Kürt sorununa çözüm çeşitlemeleri üzerine…
Türkiye Kürtler konusunda İran’ın bile çok gerisinde…
Erdoğan’ın Şemdinli ziyareti ve alt kimlik-üst kimlik üzerine
Paris olayları ve küreselleşme üzerine
Olaylar böyle mi aydınlanacak?
Şemdinli bir fırsattır
Bu nasıl bir ilerleme?

Değişimi anlamak ve Kürt sorununda akılcı çözüm
Bilimsiz üniversite, hukuksuz adliye..
Türkiye’nin AB üyeliği ne Sevr’dir, ne de Lozan…
AB ile müzakereler başlarken umutlar - kaygılar...
3 Ekim bir dönüm noktası olacak
Sevgisiz bir ülke..
“Demokrat, özgür ve çağdaş Kürtlerin sesi…”
Provokasyon dumanları…
Asıl ölüm susmaktır
PKK’yı muhatap yapan kim?
Erdoğan’ın son tavrı
Doğu Kürdistan’daki son gelişmeler üzerine
Kürtçe şu anda zincirlerle bağlı
Öcalan İmralı´dan alınmalı
Derin Devlet ve PKK el ele..
Bir kez daha terör ve uluslararası sorunlar üzerine
Bir toplum nasıl kandırılır?
Bazı dostların ardından
AKP Alevileri yok sayıyor
ÇIKAR YOL - III Buyrun, örgüt de var, iş de!
Erdoğan’ın ABD gezisi: Türk tarafı için düş kırıklığıürk tarafı için düş kırıklığı
ÇIKAR YOL – II Teslimiyete karşı ulusal seçenek
Fransız Referandumu üzerine düşünceler

ÇIKAR YOL - I En başta umut gerekli
İşe yaramaz bir karar…
NE DEĞİŞMİŞ?.
Soykırım ve Yüzyıllık Nazizm
Kendi ordusunun işgali altında…
Türkiye’nin Kürt Politikası: Döverek Islah..
PKK’yı kim çözsün?.
Dün cami, bugün bayrak…
İstanbul sorunu artık Kürdistan sorunudur
Ermeni Soykırımı ve Orhan Pamuk Olayı
Bir kez daha laiklik sorunu ve Aleviler konusu
Ş I M A R I K…
Kürt Devleti ve Deli Dumrullar…
Dezînformasyon û Prowokasyon

Derin Devlet Tiyatrosunda Kürtler ve Türkler...

 
 
PSK Bulten © 2008