Dengê Kurdistan

''Post Pensilvanya darbesi''nin ayak vuruşları ve Kürtler

2014-01-03 23:20

Ali Kızılay

Rivayet edildiği üzere,Mezopotamya’nın bereketli toprakları,barbar kavimler olan Kuzey Afrika kökenli Elam ve Akadların istilasına uğraması üzerine Kürtler,Hz.NUH’un önderliğinde Yukarı Mezopotamya’yı çevreleyen Karacadağ,Turcel ve Cudi dağlarına çekilmişler.Bir Kürt peygamber olduğu yadsınamayan Hz.Şuayb’ın bedduası üzerine de TUFAN kopmuş.Akad ve Elam barbarları helak olurken,Kürtler Hz.Nuh’un yol göstericiliğiyle yeni bir yaşama başlamışlar. (M.Ö.2400.lü yıllar.)Zaten Kürtçe bir sözcük olan Nuh’un Türkçe karşılığı yeni demektir.

Bu bağlamda Pensilvanya sakini hiç kuşkusuz,kutsallıklar dahil her şeyi paraya,servete devşirebilir tüccar zekalı bir DEHA olarak adlandırılabilir.Ancak ermiş değil.Ülkenin zenginlik kaynaklarını,kurumlarını örümcek ağı gibi sarmalayıp kuşattığına bakılırsa,her hasat sonu iki muridiyle ellerinde birer def ‘Héé Allah héé’ diye başlayan ilahiler eşliğinde Karacadağ köylerinde zekat dilenmeye çıkan DERVİŞ hiç değil.

Çıkarına dokunan hükümeti alaşağı etmek için,içinde bulunduğu tezgahla yarattığı sarsıntı az gelmiş olacak,hınç ve hasetle altında çoluk-çocuğun,teyr u tebanın da kalabileceğini düşünmeden NUH TUFANI benzeri kiyameti kopartacak bedduaları,yapmacık mimikleri ve dilinden düşürmediği İslami vurgularla hiç de inandırıcı olmadığını gösteriyor.Buna karşın hükümetin kendisini aynı vurgularla yanıtlaması ister istemez insanda,son halife Hz.Ali ile öteden beri Haşimilerle kan davalı Kureyş ileri geleni Muaviye arasında yaşanan SIFFIND savaşı öncesi karşılıklı atışmalarla başlayan soğuk savaşı hatırlatıyor.

İslami kisve altında başlayan ancak İslam ahlakı ve duruşunun önemsenmediği,hükümetin karşı karşıya geldiği ‘Post Pensilvanya darbesi’nin ayak vuruşları zaten hayli ilginç.Daha da ilginci, gezi eylemleriyle esrimiş Kemalist bileşenlerin cemaat mantığıyla cephe oluşturarak ‘hasım kardeşler ortaklığı’ anlayışına uygun bir cemaate dönüşmesi ve asıl hedefi çözüm sürecine evrilebilir görüşme sürecini krize sokup elementlerini koltuğunda taşıya bileceği M.C. hükümetlerin ikizi koalisyonla önce Kürt açılımını başlatan AKP’nın baldır bacaklarını kezzala yakarak cezalandırmak,sonra solcularla Kürtlerin celladı ergenekona koltuk deyneği olup başlarına inecek balyoz yapmak.Daha da ilginci bu kiyamet davulcularına kimi Kürt çevrelerle solcuların da alkış tutmasıdır.

Kendini kuruluşundan beri AKP’le dolayısıyla hükümetle koalisyon ortağı gören Pensilvanya eksenli cemaat,yakın tarihte yaşanan ayrışmaya benzer,gerçek anlamda bir sol yapılanma karşısında her an tökezleyebilir CHP’ye koltuk değneği olacak hülle parti gibi Hakan Şükür ve (çok şükür) Naim Şahin’le bir parti kurarak CHP’ye çatı partisi olmaya aday olmak var iken neden AKP’yi kezzapla yakmaya kalkışıyor? Soru bu.

Bilindiği gibi AKP’varlık nedeni tam bir karmaşa olan,her fırsatta ortağının olanaklarını yoklayan cemaat ortaklı dindar,muhafazakar bir partidir.Buna rağmen pragmatik olarak her şey Türk halkı için ancak ‘aman ha Kürtler’bahanesiyle Türk çoğunluğu da cahil bırakarak yönetmeyi amaçlayan Cumhuriyet ekolünü yaşam tarzı yapmış elitlere karşı vizyon geliştirmiş tek partidir.Dikkat edilirse AKP iktidarına kadar Türkiye’de hükümet kurulur ancak hükümet olunmazdı.Bu vesayet anlayışı Cumhuriyet tarihinden beri tartışılmaz,sorgulanmaz bir mirastı ve hükümet her zaman derin talimatlara uymak zorundaydı.Öyleki derin talimatlar zaman zaman bildiriler,olmadı paletler eşliğinde darbe sırıtkanlıklarıyla kendini dışa vurur,hükümetler kadar halk da sihirbazın şapkada ezip büktüğü halde gıkı çıkmayan tavşan gibi pısardı.Ancak Erdoğan hiç kuşkusuz parti içi fırsatçı,tuzakçı ortağına rağmen kısmi bile olsa derin talimatlarla siyaset yapmayı red etti.Üstelik,kendisine ve AKP’ye karşı geliştirilen darbe planları karşısında ülkenin iman tahtasına kabus gibi çökmüş Ergenekon terör örgütüne yönelik kapsamlı soruşturmalar başlattı.
Kürt coğrafyasında yaşanan haksızlıklar,Kürtlere dayatılan kırımlar,dramlar din adına gözlenmesine rağmen,bu soruşturmaları Kürtleri koruma refleksi olarak değerlendiren ve hesabını karanlıklar üstünde kurgulayan Pensilvanya kumandalı AKP içi koalisyon ortaklığı, daha o zaman parti içinde paralel hükümet çatışması başlatmıştı.Ancak kol kırılır yen içinde kalmayışına neden,cemaatin süleymanca ataklarına rağmen Erdoğan’ın Numan Kurtulmuş’u veliaht olarak işaret etmesi üzerine parti içindeki paralel hükümet,bu kez Türkiye’ye nelere mal olacağını düşünmeden karanlık zeminlerde Mahir Telek’in deyimiyle turani ve nurani ittifaka dönüşecek AKP hükümetine karşı iktidar mücadelesini ‘Post Pensilvanya darbesi’nin ayak vuruşlarına dönüştürdü.(Bu tanım,Türk İslam sentezi denilen çok tehlikeli bir mezhebi çıkışın özeti gibi karşımızda duruyor.)Bu nedenle günümüzde yaşananlar Paralel Devlet-AKP hesaplaşması değil,parti içi paralel hükümetin,AKP hükümetiyle iktidar mücadelesi olarak okunmalıdır.

Günümüzde Ergenekon olarak adlandırılan,kendini cumhuriyetin varisi sanan elit azınlığın ve Kürt coğrafyasında Ergenekon-feodalizm ortaklığının vurucu gücü,on yedi bin insanımızın katilleri jitemiyle çökertildimi ki yerine paralel devlet denilen bir yapılanma karanlık zeminlerde yeniden örgütlensin?Artık karanlıklarda gezinmeye gerek görmeyen derin yapılanma sevdasının biçimlendirdiği (Kemalist sevdalı) Kürt çoğunluğu demokratik ve insani değerlere layık görmeyerek ruhen teslim alıp feodal gericiliğin kucağına oturtan ve Kürt siyaseti adına çözüm adımlarını değersizleştirmekle hem Kürt çoğunluğu hem yoksul Türkleri tedirgin eden kişiye endeksli bu çıkışların Ergenekon soruşturmasını önemsizleştirip Fırat’ın doğusunu karanlık çetelerin cirit atacağı karanlıklarda bırakmayı amaçlamaktadır.Böylece silahlı kabilelik ve korucu tetikçiliği şeklinde varlığını duyumsatan Kürt ergenekonu diri tutularak siyasetini de aşiret mantığıyla evirip çeviren ve yaşam kaynaklarını kuşatmış feodal gericiliğin potansiyel güç olduğu kanıksatmak istenmektedir.Bu cepheden bakılınca,AKP hükümeti ile parti içinde gelişen paralel hükümet kapışması,hukuksuzca edinilmiş geniş toprak sahipleri arasında gelişen hegemonik alan üstünlüğü amaçlı aşiret bazına indirgene bilir kapışmayı hatırlatmakta.Bu nedenle yaşananlar,Türk iş bir kapışmaktan çok Kürt iş bir kapışmayı çağrıştırıyor.

Demekki Ergenekon ve tetikçi kanadı jitem lağvedilip hukuken etkisizleştirilmeden ne Kürt siyaseti olgunlaşa biliyor,nede Türkiye’de siyaset normal bir rota izleye biliyor.