| |
|
DERHÊQ SE SERRÊ VÎSTAN DI
|
|
2022-09-02 19:09
|
|
Suphi Aydın
|
|
|
Rakotiş ini waxt di, se
serr cuya pê aqilîyayiş, delalê mi...
Nîe,
mi nitersinen waxtog ez tedi cuyena,
ez merdim qaçax nîya.
Se serra ko ez têdi cuyena feqîra,
rezîla gird yê se serrona,
bîe ters a,
gird
û mêrxas a.
Semêd ini waxt di amayiş dinyaya,
çay mi geri nikerd.
Ez şar se serrê vîston a
û ina semed ra sarri berza ez.
Mi rî besa ina se serr,
perog mi ini waxt di tedi ca guret,
per raşt di ca guretiş serfîrazîya, û
xwiverdayiş semêd yow dinyaya newî...
Se serr cuya pê delalê mi...
Nîe,
herçî ra vîyer û hêvêr. eyî
ko merên,eyî ko yên dinya,
se serrê vîstan di sinî ko von,
kamog pêyn îdî biwîy, wiyayiş yin weşo,
şowê mi pê hewar û qêrîna resay fecîr,
sê çiman tu yê zelal,
Hatça yê mi,
gon sê rueşnayê ruêja biberîqîyên...
12. 11. 1941
DERHEQA QURNA BÎSTAN DE
Razan di vê waxtê da,
hişyarbûn ji sed salê şûnda, delala min...
Na,
dema ku ez têda dijim min natirsîne,
ez ne merivekî qaçaxim.
Qurnq min xizane,
rezîlê mezin yê sed salane,
bê tirse,
mezin
û mêrxase.
Ji bona ku ez di vê demê de hatime dinyayê,
tucaran gilî nekieîye min.
Ez ji xelkê qurna bîstanê me
û ji vê yekê serbilindim jî. Ji
bona min bese,
alîya ku min di vê demê têda cîh girtîye,
ango hêla rast da cîh girtin serfîrazîyekîye
û berxwedan ji bona dinyayekî nû...
Sed sal şûnve delala min...
Na,
Ji bilî her tiştê, ji berê ewil. Yên
ku dimirin, ewên ku tên dinê,
di qurna bîstan de fena ku dibêjin,
kesên ku di dawîyê de bikenin, kena wan xweşe.
Şeva min bi qêrîn û hewarê gîhişt berbangê,
fena çavên te yên zelal Hatça ya min,
wê weka ronahîya rojê biberiqînin...
12. 11. 1941
Xwendevanên delal, ev helbesta jorîn ya Nazim Hîkmet’ê ye û min wergerandîye ser zazakî, kurmancîyê.
Hêvî dikim bixwînin û pê keda min şa bin. Heyanê careka dinê bimînin di nav aşitî û aramîyê de!
|
|
|
|
|
|